#ข้างบ้าน
邻家
（一）
แสงแดดส่องลอดเข้ามาในหน้าต่างบานเล็ก
มือหนาขยี้ตาตัวเองไปมาเล็กน้อยก่อนค่อยลุกขึ้นนั่งบนเตียงจะหันไปควานหากางเกงก็ติดควานไปโดนร่างอุ่นๆ เสียก่อน
เขาขยี้ตาอีกรอบก่อนบรรจงใช้เท้าถีบอย่างแรงที่ร่างของอีกฝ่ายจนได้ยินเสียงโอดโอย
阳光从小窗户里洒了进来，我伸手来回揉着眼睛然后起身坐在床上，想转身过去拿裤子，结果先摸索到了一包暖暖的东西……对方揉了揉眼睛，之后向我蹬了一脚，而后我就听到了他的吼叫声。
"กลับไปบ้านตัวเองได้ละ..."
"能自己回家吗？"我问。
"ใจร้ายยยยยย!"เสียงโวยวายนั่นไม่ได้ระคายหูเขาแม้แต่น้อย
มือหนาเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ ปล่อยให้เสียงนั่นโวยวายต่อไปราวกับไม่รู้จักจบ
"你真坏!"他的声音不大却使我的耳朵发痒，我使劲抓起毛巾走进浴室，放任着那个吼叫声在久久回荡不曾停止…
"ทำไมพี่ใจร้ายงี้วะ?"
"哥哥你怎么能这么坏啊?"他大喊。
ออกมาก็ไม่วายเจอไอ้เด็กตัวไล่เลี่ยกับเขานั่งเอ่ยปากหาเรื่องทั้งตัวเปลือยๆนั่นแหละ
เขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ไม่อยากจะต่อปากต่อคำอะไรมาก
出来之后，我看到这个年纪与我相仿的少年坐在那里一脸疲倦。他看到我后轻轻地呼了一口气，并不想说什么。
"พี่ๆ โกนหนวดให้หน่อย"มันเสนอหน้ามาใกล้ พร้อมยื่นที่โกนหนวดตรงหน้ากระจกใส่มือผม
ทำได้แค่คราวรับในคอก่อนโกนหนวดให้มันไปตามเรื่องตามราว
"哥哥，给我拿下剃须刀嘛"他的脸在靠近，然后我手拿剃须刀站在镜子前，为他刮起了胡子。
"พี่..."
"哥…"他喊了一声。
"ถ้ามึงเรียกกูอีกครั้งเดียวกูถีบมึงลงจากหน้าต่างแน่" ต้องขู่มันบ้างเดี๋ยวเหลิง…
"如果你再这么叫我，我就把你从窗户扔下去!"我必须给他点威胁挫挫他的锐气。
（二）
"พี่ว่าผมจะเอาปลามาเลี้ยงดีมะแต่แม่บอกไม่ต้องซื้อมาเลี้ยงหรอก เลี้ยงทำไมไม่มีเวลาดู
แต่ผมอยากเลี้ยงอ่ะ! เอางี้...พี่ไปดูปลากับผมเสาร์นี้นะเดี๋ยวผมเอามาเลี้ยงบ้านพี่เอง ฯลฯ"
"哥你觉得我能养鱼么？但是妈妈说不要买来养，养了也没时间照看。但是我就是想养啊! 这样吧，周六哥你陪我去看鱼，然后我把鱼养在你的家里~完美~"
"ทำเหี้ยไรวะเนี่ยหนังสือเรียนมีไม่อ่านนะมึง อ่านอะไร... คู่มือเลี้ยงปลา?"
"你都做些什么乱七八糟的啊？! 课本不好好念，看些什么…养鱼手册?"我问。
"หุบปากน่าา"มือยาวคว้าหนังสือกลับมาไว้ที่ตัวเองพลางก้มอ่าน
"你闭嘴!"他伸长手把书抢回去，然后低头继续看书。
"โถวๆๆ หน้าอย่างมึงแค่เลี้ยงหมาในเกมส์ยังตายนี่มึงยังอยากเสี่ยงให้ปลามันตายไปกับมึงด้วยหรือไงวะ?"
"得得得，你是那种在游戏里都能把狗养死的类型，你现在还想冒着把鱼给养死的风险?"我说。
"ใครบอกกูจะเลี้ยงคนเดียวกูจะให้พี่เปาเลี้ยง"
มันทำหน้าแปลกใจ ตาตี่ๆ หรี่ลงอย่างเจ้าเล่ห์ และเอ่ยประโยคที่ผมไม่อยากได้ยินที่สุดให้ฟัง
"谁说的我要一个人养，我想让Bao哥你来养~"他一脸讨好地说。
我表情很诧异，眼睛慢慢变小，我果然听到了自己最不愿意听到的这个句子。
"โอ้ยยยยยยย ไปหาเช้าเย็น เมื่อไหร่จะแต่งกันสักทีล่ะว้าาาา"
“哎呀呀，早晚都来找，什么时候才能结婚啊~~~”
（三）
"พี่กินไร"
"哥哥你要吃什么？"他问我。
"เออน่า มึงซื้ออะไรมากูกินหมดแหล่ะ" เสียงในสายดูหงุดหงิดเล็กๆแต่ยังไม่เท่าไหร่ พอแหย่ได้
พอถามอะไรกวนๆ ไปอีกรอบก็พาลตัดสายเป็นสัญญาณบอกว่าเล่นอีกรอบมีโดนตีนเลยหยุดแกล้ง หันมาเลือกกับข้าวแทน
我说："好了啦，你买什么来我都能吃干抹净。"他的声音中透着小小的焦急，看来我还能再调戏下~结果他就挂我的电话，要是我再戏弄他，可能会被他一脚踢死，然后我就没敢再调戏了，回过头继续买饭。
"พี่รีบวางเลยไม่รู้จะซื้ออะไรมาให้กิน มีต้มข่าไก่ขอโปรดพี่ด้วยแต่ผมหยิบไม่ทันป้าเขาเลยได้อย่างอื่นมา"
"哥哥你快来，我不知道买什么吃，有你爱的椰奶鸡汤~但我拿东西的速度比不上那些大妈啊，所以只拿了其他东西来。"
"มึงหุบปากเวลากินข้าวก็ได้นะ" เขาเงียบโดยดี มือคว้าท่อนขาของอีกฝ่ายมาพาดตักด้วยความเคยชิน
และก้มหน้าก้มตากินต่อไปเงียบๆแต่ไม่วายมีหลุดพูดเป็นระยะๆ
"你不要说话，好好吃饭啊。"于是他就默默吃饭了，出于习惯，他把手覆在我的膝盖上，然后低下头继续安安静静吃饭，但是依然继续嘟囔着。
（四）
"ทำไมมึงไม่กลับไปนอนบ้านวะ? ห้องมึงมีผีจะมาหักคอหรือไง"
"为什么你不回家睡觉?你是怕有鬼来掐你脖子还是怎么说？"我开玩笑。
"ชู่ววววววววววววววววว" เขารีบปิดปากอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว
ลากคนตัวไล่เลี่ยกันขึ้นมาบนเตียงก่อนคลายมือออกพร้อมเช็ดน้ำลายกับเสื้ออีกฝ่าย
"你坏坏!"他以迅雷不及掩耳之速捂住了我的嘴巴，然后把我拽到床上，接着把我的口水擦在我的衣服上。
"ไอ้ห่านี่! อะไรของมึงวะ? โตเป็นควายแล้วเสือกกลัว" พี่เปาตวาดเสียงแว้ดๆ ไปสักพักจนเห็นเขาเงียบเลยหยุดปาก
"你干什么啊!长得牛高马大了还怕什么鬼啊你!” 我大声呵斥了一句，过了一会儿看到他安静了下来没再说话了。
"เออๆ กูไม่พูดละ เดี๋ยวตบปากสามทีโยนไปทางอื่นด้วย" อีกฝ่ายทำตามคำพูด
พลางล้มตัวลงนอนหันหลังให้เขาเขาล้มตัวลงนอนบ้าง ตวัดแขนไปกอดอีกฝ่ายไปหลวมๆ และหลับตาลง
...ไม่เอาหรอก บอกกลัวผีก็ไม่แมนดิ่
"嗯，那我就不怕咯，不过我要先自打嘴巴三次，晚上鬼不要来找我啊”他按照我说的传统来做。做完之后他整个人向后倒要睡觉，他倾下了身子用手臂温柔地圈住了我，然后缓缓闭上了眼睛说：“不要啊，如果还说自己怕鬼就不够man了。”
（五）
"พี่ มันจะตายไหมอ่ะ?" เสียงอ่อยๆ ของมันถามผมที่ค่อยๆ ปล่อยปลาคืนลงสู่ตู้กระจกอันแสนสุขของมัน
"哥哥，鱼会死掉么？"他用调情般的口吻问我，他问的是那天晚上我把鱼直接放到玻璃缸里的事。
"ถ้ามึงเชื่อกูเอาตะแกรงมาปิดมันไว้ก็ไม่เป็นไรละ" ผมตอบไป
และยิ่งทำให้มันหงอยกว่าเก่าจนอดส่ายหัวเบาๆไม่ได้
"如果你信我的话，就用筛子来盖在上面，鱼就不会有事了。"我这样回答。
他听完之后一直在摇头说：“不行的，不行啊！”
"ตาน..." มันหันมาตามผมเรียก ตาแดงเล็กน้อยจนผมเอามือไปขยี้หัวมันเบาๆ
"Dan…"我叫他转过头来，看到他的小眼睛已经泛红，我伸出手轻轻揉着他的头。
"มึงห้ามไม่ให้แมวมันมาปีนหาปลาไม่ได้หรอก เอาเป็นว่าหาอะไรมาปิดมันละกัน"
"你不想让猫看到鱼是吗？要拿什么来盖住呢?"我问。
"อื้อ" มันพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ พลางกอดเอวผมแน่น
"嗯。"他点了点头表示明白，然后一把抱住了我的腰。
....มันสมควรจะเป็นเรื่องซึ้งแต่กูอึดอัดหว่ะ มึงกอดแน่นไปละ!
…这本该是让人感动的事，但我却觉得有些呼吸不过来，你抱得太紧啦!
（六）
วันบ้าๆ บอๆ ผ่านไปหลายวันจนกลายเป็นเดือนเป็นปีที่เราอยู่ด้วยกันมาตลอด
ผมไม่ได้อยู่กับแม่บ้านนี้ผมอยู่คนเดียวมาตั้งแต่ตอนแรก ได้คุณป้าข้างบ้านมาคอยดูแลให้
พ่วงเจ้าเด็กเหลือขอที่โตแต่ตัวมาดูแลผมชนิดถึงไส้ถึงพุงมาด้วย
疯狂的日子一天天过，岁岁年年，我们一直在一起。我没有和母亲住在一起，从小时候起我就一个人住在家里。是住在隔壁的邻家阿姨来照看我。阿姨的孩子会把剩下的东西留给我，也是很贴心地照顾我，我们成了那种推心置腹的关系。
"สุดยอดเลยหว่ะพี่...............ท่าสวย" มันพูดเสียงหอบมือหนารั้งให้ผมก้มมาแนบกับตัวมันก่อนจูบเบาๆ
"高潮了呢哥哥…………很棒的姿势……"他气喘吁吁。
我弯下腰来，用手托着他又轻轻地吻了他。
"มึงมันมักมาก หลีก! กูจะนอน" ผมพาลมัน เสียงหัวเราะเล็กๆของมันทำให้ผมหน้าแดงขึ้นกว่าเก่า
"你是我的，毫无疑问!我要睡了。"我作势要欺负他，他小声笑了，使得我脸上的红晕泛得更开了。
"เขินอ่ะดิ ผมชมนิดชมหน่อย" จะหันมาว้ากมันก็โดนมือนั่นกอดแน่นไปทั้งตัวแทนเลยได้แต่บ่นไปตามประสา
"害羞吗?我只是随便夸夸你而已。”他想转头攻我一下，结果被我另一只手抓得更紧，他就只能抱怨了。
"นอนเลยมึง พรุ่งนี้มึงมีประชุมเช้า!"
"你睡啊，明天早上还要开会呢!"
（七）
"อะไร การ์ดอะไรเนี่ยไอ้ตาน" ผมยักคิ้วให้มันก่อนวางกระเป๋าบนโต๊ะทำงานที่อยู่ติดกันกับมัน
"什么? 这是什么卡呢，Dan？"我挑了下眉，然后把公文包放在旁边的书桌上。
"การ์ดงานแต่ง เชิญมึงคนแรกเลยนะเนี่ย" มันอ้าปากค้างหนักกว่าเก่ามือมันสั่นเล็กน้อยตอนหยิบการ์ดมาอ่าน
"婚礼请帖，我第一个请你的。"我听完后目瞪口呆,把请帖拿过来看的时候手有些抖了。
"ถุยยยยย งานแต่งพ่อง!! งานบวชชัดๆ นี่กูนึกว่ามึงกับพี่เปาจะร่อนการ์ดงานแต่งให้กูหัวใจวายเล่น"
“呸！结婚是什么鬼!!”我看到明明是和尚剃度礼，“我还以为你要和谁结婚了呢，吓死我了。”
ผมหัวเราะเอิ้กอ้ากใส่มันที่ทำหน้าเหมือนควายโกรธมือคว้าการ์ดอีกอันส่งให้มัน มันชี้หน้าเหมือนจะด่าผมอีกรอบ
แต่พอเปิดอ่านแล้วกลับมองหน้าผมแบบอึ้งๆ
我大声地笑着，Dan又拿了另一个卡给我，好像想要骂我一样。但当我打开看时。他却盯着我。
"หนะ...ไหนบอกมึงไม่แต่ง"
“啊..不是说不结婚吗?”我难以置信。
"ไหน กูบอกว่าไม่แต่ง... ก็กูไม่ได้แต่ง แค่ผูกข้อไม้ข้อมือกันเองส่วนทะเบียน กูบินไปจดที่เมกา"
“哪有，我只是说不跟女生结婚…我没有说不结婚啊”。他一脸无辜地看着我。
（八）
"ตื่นเต้นหว่ะพี่" ผมคว้ามืออีกฝ่ายมาจับแน่นตอนนั่งลงบนที่นั่งในเครื่อง
พี่เปาหันมาทำหน้าเอือมใส่ก่อนเบือนหน้าไปฝั่งกระจกซะงั้น
在飞往美国的飞机上。
“好紧张啊哥哥!”他把我的手抓得很紧。
我看着他很无语，之后转头望向窗外。
"พี่ไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ?" เขย่าแขนอีกฝ่ายเพื่อหาความจริง แต่ก็ได้เพียงความเงียบกลับมา
ในที่สุดก็หันขวับกลับมาหาเขา
“你不紧张吗？” 他使劲摇着我的手臂想要听我说话，我想了一会，认真地对他说。
"มึงฟังกูนะ..."
“你听我说…”
"กูเมาเครื่องบิน"
“我晕机了。”他很不知趣地打断了我的深情表白……
โคตรแมนเลยพี่ ผมบอกตรง.....
我的内心OS：你……那我以后都不说情话给你听了……
#FIN
完
原作者：สิ้นกัลปา
翻译：周清江
校对：大文